Το περασμένο έτος παρατηρήθηκε μια σειρά από εξελίξεις που σηματοδοτούν έναν επικείμενο μετασχηματισμό στη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV) από πλοία θαλάσσης. Οι αλλαγές περιλαμβάνουν την πιθανή εισαγωγή μιας νέας κατηγορίας πλοίων, των “UAV carrier” και άλλες προσπάθειες που θα επεκτείνουν την κατανομή της από θαλάσσης αεροπορικής δύναμης γύρω από μεγάλους στόλους και μεταξύ περισσότερων ναυτικών με τρόπο που δεν έχουμε δει εδώ και δεκαετίες.
Η Τουρκία, τον Απρίλιο του 2023, εγκαινίασε το “πρώτο αεροπλανοφόρο UAV στον κόσμο”, όπως το αποκάλεσε, το TCG Anadolu. Το Ηνωμένο Βασίλειο ξεκίνησε δοκιμές τον Σεπτέμβριο και τον Νοέμβριο για να φέρει UAV που εκτελούσαν μια σειρά αποστολών στα αεροπλανοφόρα του. Και το πορτογαλικό ναυτικό, τον Νοέμβριο, ανέθεσε σύμβαση στην ολλανδική ναυπηγική εταιρεία Damen για ένα πλοίο έρευνας και θαλάσσιας υποστήριξης στον ωκεανό που θα μπορούσε να είναι ο πρόδρομος μιας νέας κατηγορίας πολεμικών πλοίων με ικανότητα αέρος αφιερωμένων σε επιχειρήσεις UAV.
Θαλάσσια αλλαγή
Τα ναυτικά έχουν φέρει εσπευσμένα τα UAV σε χρήση με σχετικά περιορισμένους τρόπους, κυρίως για σκοπούς πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης (ISR). Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί το MQ-4C Triton, UAV μεγάλης αντοχής σε μεγάλο υψόμετρο, αλλά από ξηρά. Τα UAV που επιχειρούν από πλοία τείνουν να καθίστανται πιο τακτικά. Το υποστηριζόμενο από το Ιράν κίνημα Ανσαρουλάχ (Χούθι) στην Υεμένη έχει δείξει τη χρησιμότητα των UAV στον θαλάσσιο τομέα με διαφορετικό τρόπο, μπαίνοντας στα πρωτοσέλιδα με τη χρήση UAV μονόδρομης επίθεσης (και διαφόρων τύπων αντιπλοϊκών πυραύλων) κατά της ναυτιλίας στην και γύρω από την Ερυθρά Θάλασσα.
Οι πιο προηγμένες χρήσεις των UAV που αναπτύσσονται από πλοία ήταν πιο αργές στην ανάπτυξη, αλλά αυτό αλλάζει. Από το 2026, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ σχεδιάζει να χρησιμοποιεί UAV τύπου Boeing MQ-25 Stingray από τον στόλο των αεροπλανοφόρων του για ανεφοδιασμό εν πτήσει. Αυτή είναι μόνο η αρχή των σχεδίων του να ενσωματώσει UAV και αυτόνομα συστήματα αέρα στα αεροπλανοφόρα του για να αποκαταστήσει την εμβέλεια, τη φονικότητα και τον όγκο των ιπτάμενων μέσων του και να βοηθήσει στην ενίσχυση της επιβίωσης των ίδιων των αεροπλανοφόρων.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ διερευνά επίσης την ιδέα ενός “Lightning Carrier” – αναπτύσσοντας αυξημένους αριθμούς Lockheed Martin F-35B Lightning II πολεμικών αεροσκαφών σύντομης απογείωσης και κάθετης προσγείωσης από τα αμφίβια πλοία μεγάλου καταστρώματος. Φαίνεται αναπόφευκτο ότι αυτό θα αυξήσει το ενδιαφέρον για τη χρήση UAV για την παροχή υποστηρικτικών δυνατοτήτων για αυτές τις πλατφόρμες για περαιτέρω ενίσχυση της χρησιμότητάς τους.
Οι πρωτοποριακές προσπάθειες της Τουρκίας γύρω από ένα αεροπλανοφόρο UAV καταδεικνύουν πόσο εκτεταμένες είναι οι αλλαγές στον θαλάσσιο τομέα, ακόμα κι αν ο Ερντογάν αναγκάστηκε να υιοθετήσει κάτι τέτοιο, αφ’ ότου η Ουάσιγκτον μπλόκαρε τη συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35 ως απάντηση στην αγορά των S-400 από τη Ρωσία. Αυτό άφησε τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να αναζητούν έναν νέο ρόλο για το Anadolu, το οποίο παρελαύνει τώρα ως πλατφόρμα για μια θαλάσσια έκδοση του UAV της εταιρείας Bakyar, Bayraktar TB2 και του UAV χαμηλής ορατότητας μάχης Kizilelma που είναι ακόμη υπό ανάπτυξη.
Η Ισπανία και η Αυστραλία, με σχεδόν πανομοιότυπα πλοία με το Anadolu, θα παρακολουθήσουν αναμφίβολα στενά την πρόοδο της Τουρκίας. Η Βραζιλία, η Αίγυπτος και η Νότια Κορέα διαχειρίζονται επίσης αμφίβια πλοία μεγάλου καταστρώματος και σίγουρα άλλες πλευρές ενδιαφέρονται.
Πηγή: Capital.gr